Οι Γερμανοί είναι πλέον οι νέοι κατακτητές της Κρήτης. Μετά από μάχες 10 ημερών, το νησί έχει πέσει στα χέρια τους. Αυτοί έχουν πέσει έξω στους υπολογισμούς τους, καθώς ο σχεδιασμός τους ήταν να το καταλάβουν μέσα σε λίγες μόλις ώρες.
Το τίμημα της επιχείρησης είναι πολύ ακριβό. Χιλιάδες αλεξιπτωτιστές και άνδρες του στρατού τους έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί βαριά. Η αντίσταση των άοπλων Κρητικών, μαζί με τις λίγες δυνάμεις των Βρετανών, Αυστραλών και Νεοζηλανδών, έχουν καταφέρει να αποδεκατίσουν το σώμα αλεξιπτωτιστών, καταρρίπτοντας και πάνω από 200 αεροπλάνα.
Με την κατάληψη του νησιού, απ’ το οποίο οι σύμμαχοι αποχωρούν από τις 28 μέχρι τις 31 Μαΐου αφήνοντας μόνο τον πληθυσμό, οι Γερμανοί άρχισαν τα αντίποινα και την εκδίκηση για την αντίσταση που συνάντησαν. Στο μικρό χωριό του νομού Χανίων Κοντομαρί, κοντά στο Μάλεμε, θέτουν σε εφαρμογή το πρώτο τους απάνθρωπο σχέδιο. Στις 2 Ιουνίου περικυκλώνουν το χωριό, συγκεντρώνουν στην πλατεία όλους τους κατοίκους και στη συνέχεια μεταφέρουν 26 άνδρες, ηλικίας 18-50 ετών, σε ένα λιόφυτο. Ο επικεφαλής του αποσπάσματος ανθυπολοχαγός Χορστ Τρεμπς, τους ανακοινώνει ότι θα εκτελεστούν ως αντίποινα για το θάνατο Γερμανών στρατιωτών. Είχε βρεθεί κι ένα ματωμένο σακάκι Γερμανού στο χωριό, αλλά μάλλον αυτή ήταν απλώς μια αφορμή για το μαζικό έγκλημα…
Γερμανοί εξετάζουν ένα σακάκι με αίμα, κρίνοντας ένοχο το χωριό…
Ο Τρεμπς δίνει το σύνθημα και η εκτέλεση αρχίζει. Συνολικά πέφτουν αμέσως νεκροί 24 άνδρες. Δύο καταφέρνουν να τρέξουν, προσπαθώντας να διαφύγουν, πληγωμένοι βαριά. Ξεφεύγουν, αλλά μόνο ο ένας διασώζεται τελικά.
Ο Τρεμπς λίγο μετά παρασημοφορήθηκε, για τη «γενναιότητά» του να ξεκληρίσει ένα χωριό αμάχων…
Ο φοβερός Τρεμπς (αριστερά), που λίγο αργότερα παρασημοφορήθηκε για τη σφαγή!
Δυο μήνες μετά τη βαρβαρότητα, ο Τρεμπς (δεξιά) παρασημοφορείται!
Η θηριωδία, η πρώτη στην Κρήτη και από τις πρώτες των Ναζί σε όλη την Ευρώπη, απαθανατίστηκε στιγμή προς στιγμή. Ο ανταποκριτής προπαγάνδας της Βέρμαχτ, Φραντς Πήτερ Βέιξλερ βρισκόταν μαζί με το απόσπασμα όταν μπήκε στο χωριό και φωτογράφισε τα πάντα. Οι φωτογραφίες – απόδειξη του μαζικού εγκλήματος- φυλάχτηκαν καλά στα αρχεία του γερμανικού στρατού μέχρι το 1980, όταν εντοπίστηκαν και δημοσιοποιήθηκαν για πρώτη φορά από τον Έλληνα δημοσιογράφο Βάσο Μαθιόπουλο, χωρίς να είναι γνωστό το χωριό της τραγωδίας, που βρέθηκε μετά από δημοσιογραφική, και πάλι, έρευνα.
Σήμερα αναδημοσιεύουμε μερικές από τις φωτογραφίες, όπως διατηρούνται στα αρχεία του γερμανικού στρατού. Στο κάτω μέρος κάθε μιας αναγράφεται το αρχείο, το όνομα του φωτογράφου και η ημερομηνία της λήψης.
ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΕΛΑΙΩΝΑ
ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ
ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ…
ΕΤΟΙΜΟΙ, ΠΥΡ…
ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΝ… ΑΛΛΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΝΕΚΡΟΙ. ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ ΓΛΙΤΩΝΕΙ
Η ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ…
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΣ ΦΟΒΕΡΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ…
Η Ιστορία επαναλαμβάνεται μετά εβδομήντα χρόνια
ως (κατά Μαρξ), τραγωδία:
οι αιμοβόροι (νεο)Ναζί επέστρεψαν και είναι εδώ,
χάρις (και) σε κάποιους εφιάλτες.
Μόνο που τα όπλα τους δεν είναι, πια, πολεμικά,
και δεν πέφτουν με αλεξίπτωτα
ως (κατά Χάινς Ρίχτερ)… άγγελοι του καλού,
αλλά με όπλο το νόμισμα και φορώντας γραβάτες!
Ένα είναι σίγουρο:
θα φύγουν και πάλι με την ουρά στα σκέλια,
και αυτή τη φορά θα πληρώσουν!
οι χάρες (χωρίς εκ μέρους τους αναγνώριση -κάθε άλλο!),
έχουν λάβει προ πολλού τέλος!